در این توپولوژی، هر کامپیوتری، به‌طور مستقیم، به کلیه‌ی کامپیوترهای شبکه متصل می شود. برتری این توپولوژی در آن است که هر کامپیوتر با سایر کامپیوتر ها، ارتباطی مجزا دارد. بنابراین ، این توپولوژی دارای بالاترین درجه امنیت واطمینان می باشد. اگر یک کابل ارتباطی در این توپولوژی قطع شود ، شبکه همچنان فعال باقی می ماند.

از نقاط ضعف اساسی این توپولوژی آن است که از تعداد زیادی خطوط ارتباطی استفاده می کند، به‌خصوص زمانی‌که تعداد ایستگاه ها افزایش یابند. به همین جهت، این توپولوژی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست. برای مثال ، در یک شبکه با صد ایستگاه کاری ، ایستگاه شماره یک نیازمند به نود ونه خط ارتباطی می‌باشد. تعداد کابل های مورد نیاز در این توپولوژی با رابطه N(N-1)/2 محاسبه می شود که در آن N تعداد ایستگاه های شبکه می باشد.