نیروگاه‌های برق آبی

كابل هاي Coaxial زماني بيشترين مصرف را در ميان كابل‌هاي موجود در شبكه داشتند. چند دليل اصلي براي استفاده زياد از اين نوع كابل وجود دارد:

1- قيمت ارزان آن.
2- سبكي و انعطاف‌پذيري.
3- اين نوع كابل به نسبت زيادي در برابر نویزها مقاوم است.
4- مسافت بيشتري را بين دستگاه‌هاي موجود در شبكه، نسبت به كابل UTP پشتيباني مي‌نمايد.

در شكل زير ساختار كابل Coaxial مشاهده مي‌شود:

(1) Conducting Core يا هسته مركزي كه معمولاً از يك رشته سيم جامد مسي تشكيل مي‌گردد.
(2) Insulation يا عايق كه معمولاً از جنس PVC يا تفلون است.
(3) Copper Wire Mesh كه از سيم‌هاي بافته شده تشكيل مي‌شود و كار آن جمع‌آوري امواج الكترومغناطیسی است.

(4) Jacket كه جنس آن اغلب از پلاستيك بوده و نگهدارنده خارجي سيم در برابر خطرات فيزيكي است.

كابل Coaxial به دو دسته تقسيم مي‌شود:

1- Thin net: كابلي است بسيار سبك، انعطاف‌پذير و ارزان قيمت که قطر سيم در آن 6 ميليمتر یا معادل 25/0 اينچ است. مقدار مسيري كه توسط آن پشتيباني مي‌شود 185 متر است.
2- Thick net: اين كابل، قطري تقريباً 2 برابر Thin net دارد.  كابل مذكور، پوشش محافظي را(علاوه بر محافظ خود) داراست كه از جنس پلاستيك بوده و بخار را از هسته مركزي دور مي‌سازد.

رايج‌ترين نوع اتصال دهنده (connector) مورد استفاده در كابل کواکسیال، Bayonet-Neill-Concelman) BNC) مي‌باشد. انواع مختلفي از سازگار كننده‌ها برايBNCها وجود دارند که شامل : T-connector و  Barrel- connector وTerminator می‌باشند.

تصوير زير يك BNC connector را نشان مي دهد:

در شبكه هايي با توپولوژي باس از كابلcoaxial استفاده مي‌شود. شكل زير، یک نمونه استفاده از اين نوع كابل در شبكه‌ی باس است:

برگرفته از "تندآموز مفاهيم شبكه هاي كامپيوتري" ، مريم ناخدا